Het huis werd rond 1885 gebouwd voor de recreatie van de familie Pol Roger. Was het de stichter van dit champagnehuis die het liet bouwen? In 1885 was de stichter 54 jaar oud. De neoclassicistische stijl van het huis sluit aan bij het Second Empire en de stijl van de Avenue de Champagne in Epernay. Het huis is afgebeeld op verschillende postkaarten uit 1905. Het heeft hoge ramen die uitkijken op de vier windstreken. De lange schuur beschermt het huis aan de noordzijde.

.

De ligging op een afgelegen plek in het groen was het privilege van mensen die hun sociale en professionele verplichtingen achter zich wensten te laten om even helemaal weg van de wereld te zijn. Bescheiden van omvang, volledig gericht op het landschap, was het ontworpen om de natuur volop te kunnen ervaren. Je hoorde er herten, wilde zwijnen, vossen, uilen, eenden, kraanvogels, houtsnippen en gierzwaluwen.

De familie Pol Roger kwam hier oorspronkelijk te paard, samen met jachtvrienden. De laarzen werden uitgetrokken in de kleine inkom die speciaal voor dit doel was ingericht met een bank, de kapstok in schoolstijl erboven bood haken voor een tiental jassen. Er was een stal voor de paarden, een klein woonvertrek voor de stalknecht, de hoekschuur werd gebruikt om er hout te zagen en op te slaan (en om de jachtbuit te versnijden).

Na de Eerste Wereldoorlog verscheen de auto in Epernay en Bournonville. Jagers kwamen nu met de auto. Ze gebruikten de stal niet meer en zelfs het huis verloor iets van zijn charme. Mensen sliepen er niet meer, of slechts zeer zelden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Bournonville het toneel van een hevige strijd waarbij onder anderen Senegalese schutters sneuvelden. Bournonville ligt vlakbij de D982, die de zogenaamde verboden zone afbakende, een speciale status in de door de Duitsers bezette zone.